1 пурсиш=7 посух

Ман танҳо як савол медодам: "Мо Роғунро месозем?". Аммо дар шарҳи ҳамин савол мегуфтам, ки магар намешавад Роғунро бо пули ширкати пулчинии роҳи Душанбе-Чанак: IRS сохт? Агар ҳангоми савол эҳсос фаро гирад ҳам кӯшиш мекунам, ки президент мазмуни саволи маро фаҳмад.

Ман як бор ба президент суол додам ва пешниҳод кардам, ки расонаҳои давлатӣ барҳам дода шаванд ва ё кам карда шаванд ва ба ҷои онҳо як шабакаи расонаии ҷамъиятӣ таъсис гардад. Се сол сипарӣ шуд, чизе тағйир наёфт. Ба фикрам дигар рафтан ва суолу пешниҳод кардан фоидае надорад.

Ба президент савол надорам, аммо интизорӣ дорам. Дарвоқеъ агар ҷаноби Эмомалӣ Раҳмон мулоқот бо рӯзноманигорони кишварро дар арафаи 100 солагии ҷашни  матбуоти тоҷик доир мекунад ё дар ҳузури онҳо дар ин рӯз ширкат менамояд, пас ба ҳеч сурат онро дар нисбати мулоқот ё нишастҳое, ки бо доираҳои дигар то ба имрӯз баргузор шудаанд қарор додан намехоҳам. Ин мулоқот бояд комилан аз он нишастҳову суханрониҳо ва ҷаласаҳо фарқ дошта бошад. Зеро мо таҷрибаи он гуна мулоқотҳоро дорем ва зарур нест, ки ҷузъиёти онро аз нав шарҳ диҳем. Ба ҳама маълум аст, ки нишастҳо чӣ гуна сурат мегиранд ва ба чӣ хотир анҷом мешаванд. Вале ман гумон мекунам, ки дар ин мулоқот ҳадди ақал як хабарнигор намояндагии қишри алоҳидаеро дорад. Агар фикри рӯзноманигор матраҳ мешавад ё саволе дода мешавад ин аллакай ангезаи қишри муайяни ҷомеа аст. Худи сарвари давлат дар мулоқот бо хабарнигорон аллакай бо тамоми ҷомеа мулоқот дорад ё метавонад дар рӯ ба рӯи ангеза ва ниёзҳои ҷомеа қарор бигирад ва мавриди баррасӣ қарор диҳад, ки чӣ чизҳое дар ин ҷомеа мегузарад ва мардум чӣ интизориҳое аз ҷаноби президент дорад. Чунки матбуот хеле масъалҳоеро дар саҳифаҳои худ матраҳ крдааст, ки на дар ҷаласаи ҳукумат, на дар парлумон ин проблемаҳо матраҳ нестанд. Пас бояд сарвари давлат ба ин гуна ангезаҳо таваҷҷӯҳ зоҳир кунад. Матбуот миёни сарвари давлат ва ҷомеа ҳамин гуна васила бояд бошад. Он хабар бурданҳо, таҳлилҳо ва корҳое, ки дар ниҳодҳои алоҳида ҳаст, онҳо дар ҷои худанд. Ҳеч кас намехоҳад, ки онҳоро сарфи назар кунад, вале ман чунин интизор дорам, ки президент ин масъаларо асл қарор диҳад. Маҳз мулоқотеро интизор ҳастам, ки саволу ҷавоб ва сӯҳбати озод бошад. Агар онро боз мебаранд ба ҳамон чорчӯбаҳои нишасту вохӯриҳои дигар қарор медиҳанд, ба истилоҳ як лексияе гӯш мекунем ва рақсу бозиро дар саҳна мебинему бо ҳамин баромада меравем, пас ин як гуна нодида гирифтани воқеяти ҷомеа аст. Ман медонам, ки нависанда ё як зиёӣ чизеро дорад ва рад кардани он имкон надорад. Вале таҷриба нишон дод, ки онҳо наметавонанд ҳарфи лозим ва мушкилоти воқеии ҷомеро бигӯянд. Ин корро накрдаанд ва карданӣ ҳам нестанд. Интизори ман ҳамин аст, ки рӯзномнигорон дар чорчӯбаи сӯҳбати озод битавонанд мушкилотро матраҳ кунанд ва назари сарвари давлатро бифаҳманд. Вале аз он овозаву хабарҳое, ки мешунавам ин нишаст мисли ҳамон нишастҳое, ки буданд, доир хоҳад шуд.

Албатта ба назари ман вохӯрии президент  бо журналистон аз вохӯриҳои президент бо дигар намояндагони аҳли ҷомеа тафовут хоҳад дошт. Ба хотири оне, ки аудитория дигар аст. Тасмими президент дар мавриди вохӯрдан бо журналистон дар 100 солагии иди матбуотро бисёриҳо нек арзёбӣ мекунанд. Ин чунин маъниеро дорад, ки сардори давлат ба журналистон таваҷҷӯҳ дорад ва журналистон ҳам ҳанӯз ҳамон мавқеи мустаҳками худро дар ҷомеа аз даст надодаанд ва ҳамчун як нерӯ шинохта мешаванд. Ман ба сардори давлат суоле надорам, вале ба назарам дар ин вохӯрӣ имкони саволу ҷавоб ҳам чандон вуҷуд надорад.

Агар президент дар ҷашни матбуот бо журналистон вохӯрӣ анҷом диҳад ва дар он ҷо саволу ҷавоб сурат гирад, ман аз сардори давлат хоҳиш мекардам, ки талабот ба вокуниши мақомот ба матлабҳое, ки дар ҳафтаномаҳо ба табъ мерасад, нисбатан ҷиддитар гардад. Зеро аслан матлабҳои танқидиву таҳлилӣ хоҳ дар нашрияҳои давлатӣ бошад, хоҳ дар рӯзномаҳои хусусӣ, ба хотири ислоҳи вазъ нашр мешаванд ва онҳое менависанд, ки ё худашон ба ягон проблема дучор шудаанд ё аз вуҷуди ин гуна мушкилот дар ҷомеа хабардоранд. Лекин мутаассифона, дар аксар вақт ба ин матлабҳои проблемавӣ таваҷҷӯҳ зоҳир намешавад ё бештар ҳангоми вокуниш ба мақола масъулини идораҳо шеваи худсафедкуниро пеш мегиранд.