Дар сӯги устод Шакурӣ

Шакурӣ рафту аз ӯ як Бухоро рӯи дӯшам монд,Ҳазорон ҳарфи ногуфта ба лабҳои хамӯшам монд.

Шаҳи мо, бесарони солики ин бесулукиҳо,
Рамиду орамиду ғуссаҳояш бори ҳушам монд.
Дубора хонаам хилват шуду кошонаам бенур,
Мунаввар муршиди маҳфил чу фарёде ба гӯшам монд,
Дубора жандафарҳангу дубора жандапайвандем,
Дигарбора ба ночорй табори жандапӯшам монд.
Работи пору имрӯзу пасинам рахт барбаста,
Умедам бастаи рахташ шуду оҳу хурӯшам монд...
Хонаи устод Шакурӣ

Ба кафҳо соғари саршор будем
Басо ҳамсӯзу ҳамсукри Шакурӣ.
Чу хорокӯҳи маҳҷури Бухорост,
Ҳар он соне бувад, шукри Шакурӣ!

Ба меҳри хоҳариву хушзабонӣ
Дилафрӯзӣ кунад хонум Дилафрӯз.
Ба хушдониву хушзавқӣ Шакурӣ
Шавадмон пуртабассум маҳфилафрӯз.

Авасто зинда дар ин хонадон аст,
Дар ин ҷо Рӯдакиро чашм биност.
Сухан ин ҷо зи Авфиву Арӯзист,
Зи Ҳасрат, Балъамӣ, Шоҳину Синост.

Гаҳе аз зиллати миллат бинолем,
Гаҳе аз иллати миллат бигӯем.
Гаҳе бигзаштаро пӯему гоҳе
Раҳи фардои рахшонро биҷӯем.

Шудаст ӯ пиру пиринопазиро
Бимондаст андар ӯ ғамҳои миллат.
Нишоне аз Бухорои Шариф аст,
Ки ину он намояндаш зиёрат.

На кохе пурманору пуршукӯҳ аст,
Бувад мислаш на андак   дар Душанбе, --
Ба сурат не, ба маънӣ хонаи ӯ
Бухороест кӯчак дар Душанбе.

Мӯҳр