Озодагон: Дар мавриди ин ки гуфта мешавад расонаҳои Афғонистон бо ҳимояти ҷомеаи байналмилалӣ сари по истодаанд ва агар имрӯз ҷомеаи байналмилалӣ даст аз ҳимояти онҳо бардорад, боз имкон дорад, ба варшикастагӣ мувоҷеҳ шаванд ва қисме аз онҳо фаъолияти худро қатъ кунанд, чӣ назар доред? То куҷо дар кишвари Шумо расонаҳо аз нигоҳи мудирият, аз нигоҳи сохторӣ ниҳодина шудаанд ва тавоноӣ пайдо кардаанд, ки битавонанд бидуни ҳимояти ҷомеаи байналмилалӣ фаъолият дошта бошанд?
Ҳуҷҷатуллоҳ Муҷаддадӣ: “Дақиқан, рушди расонаҳоро аз лиҳози иқтисодӣ, мо мадюни кумакҳои ҷомеаи ҷаҳонӣ медонем. Афғонистон тавоноии эҷоди ба теъдоди расонаҳоро надошт ва надорад. Агар баргардем бар гузашта, мо замоне ки ҳимояти бештари ҷомеаи ҷаҳониро дар қисмати иттилоърасонӣ ва пуштибонӣ аз расонаҳо доштем, ҳудуди 200 родю ва тилвизиюни милливу маҳаллӣ доштем. Бо кам шудани кумакҳои ҷаҳонӣ ва камтаваҷҷуҳии ниҳодҳои ҳимоят аз расонаҳо ин теъдод бисёр маҳдуд шудааст. Дар қисмати расонаҳои чопӣ ҳам, теъдоди зиёди ин расонаҳоро, ки дар авоили ҳимояти ҷомеаи байналмилалӣ доштем, имрӯз надорем. Ин як чизи табиист ва ин ҳатман таъсири худро болои расонаҳои Афғонистон дорад. Ба истиснои маҳдуд расонаҳое, ки бо мудирияти коро тавонистанд, заминаҳои бозорёбиро мусоид бисозанд, ки аксаран худкифо шудаанд. Агар кумакҳои ҷаҳонӣ ҳам набошад, боз ҳам метавонанд фаъолият бикунанд. Аммо теъдоди онҳо бисёр маҳдуд аст”.
Озодагон: Қисме аз расонаҳои Афғонистон, аз қабили тилвизюнҳои “Тулӯъ”, “Тулӯънюз”, рӯзномаи “8 субҳ”-и Кобул дар Тоҷикистон бинанда ва хонандаи каме ҳам надоранд. Аммо аз нигоҳи амниятӣ, аз нигоҳи субот барои фаъолияти расонаҳо чӣ таҳдидҳо ва чӣ хатароте имрӯз вуҷуд дорад. Ва шояд кадом оморе пеши Шумо бошад, ки дар як сол ва ё дар чанд соли охир чӣ теъдоде аз журналистони Афғонистон Худой нахоста кушта шуданд ва ё мавриди интиҳору ин қабил корҳо қарор гирифтанд?
Ҳуҷҷатуллоҳ Муҷаддадӣ: “Бале, назар ба вазъияти душворе, ки Афғонистон дорад ва вазъияти буҳроние, ки ҳаст табиист, ки бештарин осебро дар ин роҳ журналистон мебинанд. Мо аз оғози соли 2011 то кунун 35 журналисти аздастрафта дорем, ки 15 тан аз инҳо хориҷиҳо ва боқӣ афғон ҳастанд, ки имрӯз мо онҳоро дар канори худ надорем. Дар зимн, тавре пештар ҳам ёдоварӣ кардам баъзе афроде вуҷуд доранд, ки монеи инъикоси баъзе аз воқеот дар Афғонистон мешаванд. Таҳдидоти зиёде аз ин ноҳия вуҷуд дорад. Шумо аз рӯзномаи “8-и субҳ” ёдоварӣ кардед ва ин аз ҷумлаи расонаҳоест, ки гузоришоти таҳқиқро дунбол мекунад. Чизе ки дар Афғонистон кам воқеъ аст, гузоришоти таҳқиқӣ аст. Табъан дар мавриди масоиле, ки баҳс мешавад ва хуб медонем, ки пушти масъалаҳои калон мардумони зӯрманд вуҷуд доранд. Вақте ба нуқтаи охире мерасанд, ки гузоришро тамом кунанд, дар охири қазия як каси зӯрманд воқеъ аст, гузориш нотакмил мемонад ва омодаи нашр намешавад. Ин мушкилотро дар маҷмӯъ дорем, хусусан ин моҳе, ки мегузарад моҳи бисёр баде барои журналистон ва расонаҳои Афғонистон аст. Мо чандин фишору таҳдиду маҷруҳият аз журналистҳоро доштем, ки ду ҳафта қабл мудири тилвизюни маҳалии Кундуз мавриди ҳамлаи бомби дастӣ қарор гирифт ва маҷруҳ шуд. Баъд аз он Шермуҳаммади Ҷаҳиш, як журналисти бисёр фаъоли Бағлон мавриди таҳдиди яке аз вукалои порлумон қарор гирифт ва ӯ ба Кобул интиқол дода шуд ва зери ҳимояти ниҳодҳои расонаӣ қарор дорад. Як родёи маҳаллӣ бо номи “Дунёи навин” дар Чоркор мавриди инфиҷор қарор гирифт. Чанд рӯз қабл дафтари хабаргузории “Пажвок” дар Нангарҳор ҳам мавриди ҳамлаи бамӣ (бомб) қарор гирифт. Ин маворидест, ки моро зиёд нигарон месозад ва табиист, ки болои вазъияти расонаҳо ва журналистон таъсири ногувор дорад”.
Озодагон: Ҳарферо, ки расонаҳо мегӯянд, интиқодотеро, ки журналистон мекунанд аз ҳукумат, аз ниҳодҳои дигар ва аз мушкилу навоқиси ҷомеа ба он чӣ гуна расидагӣ мешавад аз ҷониби ҳукумат? Бисёр таъсиргузор аст ё хеле кам?
Ҳуҷҷатуллоҳ Муҷаддадӣ: “Бисёр хуб аст. Баъд аз ҳукумати Ваҳдати миллӣ чанд мавридеро пеш омад, агар чи мавориди бисёр истисноист. Журналистон дар саҳфаи Фейсбуки худ навиштанд ва гузоришотеро ки нашр карданд, раисҷумҳур мустақиман ба худи журналистон тамос гирифтанд. Ин бисёр истисноист, ки мо се моҳ қабл шоҳидаш будем. Он чи имрӯз дар Афғонистон таъсиргузор аст ва то андозае метавонад ислоҳот биоварад ҳамин расонаҳост, ки қазоёро такмил гузориш мекунанд ва ҳукуматро қонеъ месозанд, ки воқеан навоқисе вуҷуд дорад. Дар ин росто аз тарафи худи ҳукумат ҳам баррасиҳо сурат мегирад ва то ҳадде таъсиргузор ҳаст”.
Озодагон: Бале, як мавриди дигарашро мо ҳам шоҳидем. Баъди қатли бисёр ваҳшатангези Фархунда дар Кобул, як муовинхонуми вазири фарҳанги Афғонистон бо исми Симин, ки аз қотилон дифоъ карда буд, баъдаш бо интиқодоти шадиди расонаҳо аз вазифа барканор шуд. Дар вилоёти дурдаст расонаҳо чи вазъ доранд, журналистҳо чӣ ҳолеро паси сар мекунанд? Масалан доред вилоят ё вулусволиву қарияҷотеро, ки онҷо аз журналистон рангу бӯйе набошад?
Ҳуҷҷатуллоҳ Муҷаддадӣ: “Баъзе вилоёти Афғонистон нуқоти сабъулубур ҳам доранд ва расонаҳои маҳаллӣ ҳам аз лиҳози будъи нашарот тобеи муҳит ҳастанд. Ҳар гоҳе, ки муҳит барои онҳо омода намебошад, побанд ҳастанд. Мо ин тур радиоҳои маҳаллӣ зиёд ҳам надорем, ки аз тамоми воқеаҳои Афғонистон огоҳӣ пайдо кунанд ва паёме барои ҳама бидиҳанд. Дар қисмати рӯзномахонӣ ҳам ин бисёр мушкили ҷиддии мардуми Афғонистон аст, ки ин фарҳанг ба он ҳадде, ки эъҷоб мекунанд, ниҳодина нашуда. Ва дастрасӣ ба маълумот дар минтақаҳои хеле дурдаст мумкин нест. Дар шаҳрҳо ва марокизи вилоёту вулусволиҳо ин вазъият фарқ мекунад”.
Озодагон: Дар баробари Анҷумани Шумо боз чӣ теъдод ниҳодҳои дигар вуҷуд доранд, ки аз ҳуқуқи журналистон дифоъ мекунанд ва чӣ нақше дар ин баробар мегузоранд? То куҷо ҳарф ва мавқеъҳое, ки инҳо мегиранд, таъсиргузор аст ва то чӣ ҳад расонаҳо метавонанд ба қудрат ва ҳайсияти онҳо эътимод кунанд?
Ҳуҷҷатуллоҳ Муҷаддадӣ: “Анҷумани журналистони озоди Афғонистон, ки тамоми ниҳодҳои журналистик ва тамоми ниҳодҳои дифоъ аз ҳуқуқи рӯзноманигорони Афғонистонро мутаҳҳид кардааст, ба ҳамин асос аз тарафи федератсиюни байналмилалии журналистон дар соли 2003 эътироф шудааст. Магар боз бо далоили гуногуне хеле аз ниҳодҳои ворид дар Анҷумани мо ҳар кадоме корҳои худро ба шакли мустақилона оғоз карданд, ки ҳама барои дифоъ аз ҳуқуқи рӯзноманигорон мебошанд. Анҷумани мо ҳимояти Федератсиюни байналмилалии журналистон ва Гузоришгарони бидуни марзро дорад. Мо дар қазияҳое, ки ба вуҷуд меоянд, бисёр ҷиддӣ амал мекунем. Мавориде, ки боиси тазъифи озодии баён дар Афғонистон мешавад, онҳоро ёддошт ва ба раёсатҷумҳурӣ месупорем. Мо бо ҳамоҳангӣ бо дигар ниҳодҳо раисҷумҳурро қонеъ намудем, ки навоқисеро, ки дар қонуни расонаҳо ва қонуни ҳаққи дастрасӣ ба маълумот вуҷуд дорад, ба он таҷдиди назар кунанд ва раисҷумҳур ваъда супурданд, ки барои рафъи навоқисе, ки қонун дорад, расидагӣ мешавад”.
ВИДЕОИ СУҲБАТ БО МУҶАДДАДӢ (ҚИСМИ 2)
Озодагон: Ҳамин озодии баёне, ки Шумо аз вуҷудаш дар Афғонистон ситоиш кардед ва мекунед бар иродаи раисҷумҳур ва ҳукумати Ваҳдати миллӣ бастагӣ дорад ё бар қавонин? Чун дар суҳбати мо мушоҳида мешавад, ки Шумо зиёд таъкид мекунед бар мавзеъгириҳои раисҷумҳур.
Ҳуҷҷатуллоҳ Муҷаддадӣ: “Табиист, ки бештар мутаккӣ бар қонун аст ва агар раисҷумҳур ҳам барои озодии баён арҷ мегузорад, баргирифта аз қонунҳои Афғонистон аст”.
Озодагон: Дуруст аст. Бибинед, ки тақрибан ҳеч расонаи мо дар Афғонистон ва ҳамчунин ҳеч расонае аз Шумо дар Тоҷикистон на бунгоҳи хабарӣ дораду на хабарнигор. Мо ҳам умедворем, ки ин ҳамкориҳо густариш пайдо кунанд. Бисёр хуш шудем, ки ин суҳбатро бо ҳам доштем ва умедвор ҳастем, ки мавридҳои зиёд бо ҳам суҳбат доша бошем.