Азизи НАҚИБЗОД
Ба ростӣ ин бор хостам на аз камбуду норасоиҳои ҳукумат, балки аз дастовардҳояш бигӯям. Корҳои дар чанд соли охир ба анҷом расонидаи ҳукумати Тоҷикистонро пеши назар овардам.
Бунёди Китобхонаи миллӣ, Чойхонаи миллӣ ва Театри миллӣ, ки сохтмонаш нав оғоз гардидааст, чашмрастаринашон аст.
Аз бунёди Китобхонаи миллӣ аксари мардум изҳори норозигӣ намуданд. Ҳатто рӯшанфикрон низ мегуфтанд, барои кишваре, ки иқтисоди хароб дорад, ҳеч корхонаи истеҳсолиаш фаъол нест, чунин китобхонаи бузург чӣ зарурат дорад?
Агар баъди ба истифода додани Китобхонаи миллӣ аз мардум китоб талабидан ва бо китобҳои нав таъмин накардани ин китобхонаро яксӯ гузорем, бузургтарин хизмати ҳукумати Тоҷикистон дар 23 сол бунёди ҳамин муассисаи фарҳангӣ буд. Охир миллате, ки даъвои фарҳангу тамаддуни ҳазорсоларо дорад чигуна метавонад китобхонае чунин надошта бошад? Ғайр аз ин барои ҷалби таваҷҷуҳи насли ҷавон ба китобу китобхонӣ сохтани ин иншоот шарт буд.
Ҳанӯз баҳси заруру нозарурии Китобхонаи миллӣ ба охир нарасида, баҳси сохтани Чойхонаи миллӣ ба миён омад. Ин тарҳ низ гуё касеро хурсанд насохт. Мардум ҳазору як мисол меовард, ки фарзандонамон дар ғарибӣ гирифтори нонковию мо миллионҳо сомониро барои сохтани чойхона сарф мекунем. Ба ҳар ҳол чойхона сохта шуд. Воқеан бошукуҳ, муҷаллал, зебо. Инъикосгари фарҳанги ғании меъмории миллӣ. Арзиши меҳмони хориҷиро даъват намудану нишон доданро дорад. Аммо тааҷубовар ин буд, ки лоиҳаи Чойхонаи миллӣ чӣ тавр шуду баъди итмоми сохтмонаш ба “Кохи Наврўз” мубадал гардид. Ва имрўз як гӯшааш супермаркет ва дар гӯшаи дигараш ҷое борои барпо намудани “оши наҳор” таъсис додаанд. Хулоса, маълум нест, ки ин иншоот чисту барои чист? Дақиқан чойхона нест! Агар мақсад аз бунёдаш ҳамин ҷои оши наҳору супермаркет бошад, чи зарур буд, ки миллионҳо сомониро харҷ кунем?
Имсол ҳам дар арафаи ҷашни Наврўз Эмомалӣ Раҳмон ба сохтмони бузургтарин театр дар Осиёи Марказӣ оғоз бахшид. Ҳоло мардуме, ки аз бунёди Китобхона ва Чойхона розӣ набуданд, магар аз сохтани театри 100 миллиондолларӣ хурсанд мешуда бошанд? Дар воқеъ аз сохтани театр норозӣ будаҳо магар ҳақ нестанд? Охир ба мардуме, ки ҷои кор надорад, кишвараш буҳронро ба болои буҳрон аз сар мегузаронад, аз ҳама муқаддам бунёди театр аст? Беш аз ин мо барои ин театр ҳунарманд дорем? Магар як ҳунарманди сатҳи ҷаҳониамон дар Олмон ғарибгӯр нашуд? Ё нафари дигараш дар мулки қирғиз шаҳди ғарибӣ намечашад? Ва оё театрҳои мавҷудаи мо барои тамошобин дигар ҷои нишаст намеёбанд?
Хулас, ин бор низ дастовардҳои ҳукумат маро қонеъ накард. Водор ба шубҳаам намуд, ки шояд дигар дар ҳукумат ҳисоб намекунанд, ки агар ин қадар маблағро дар ин роҳ сарф намоем онқадар фоида ба даст меорем.
Намегӯям, ки ба мо театр даркор нест, вале оё ҳамин ҳоло мушкили аввалдараҷаамон ҳамин аст? Магар вазъи хатарбори бозори асъор аз набудани бузургтарин театр ба амал омад ё набудани истеҳсолот ва содироти мол?
Тазод аст ин ҳама, дигар ҳеч!