Қосим БЕКМУҲАММАД: “Тавре шумо ишора кардед, дар ибтидои даҳаи аввали соли 2000-ум сиёсати дарҳои боз дар Тоҷикистон оғоз ба амалӣ шудан кард. Қабл аз ин ба шароити дохилии Тоҷикистон таваҷҷуҳ кунем мо даргири ҷанги таҳмилии дохилӣ будем. То барқарории сулҳ ва ниҳодҳои давлатдорӣ замони кофӣ лозим буд. Баъд аз он ки сулҳ дар кишвари мо барқарор шуд, ба сохтани ниҳодҳои лозимаи давлатдорӣ, аз ҷумла таҳкими вазорати корҳои хориҷӣ, эҷоди сафоратхонаҳо ва намояндаҳои консулӣ ва иқтисодӣ дар хориҷ иқдом кардем ва ба марҳилае расидем, ки сиёсати дарҳои боз ногузир буд. Ба хотири ин ки тайи даҳаи аввали истиқлол авлавият ва афзалияти сиёсати хориҷии мо ба сурати умда Русия буд. Вале ин сиёсат то ҳудуде даступогир буд. Тоҷикистонро дар заминаи сиёсати хориҷӣ маҳдуд карда буд. Мо баъд аз даст ёфтан ба сулҳ ниёз ба пешрафт ва тавсеъаи иқтисодӣ ва иҷимоӣ доштем. Барои барқарор кардани шароит ва мушкилоти зиёде, ки дар солҳои ҷанги дохилӣ ба вуҷуд омад, бояд имтиёз ва кумак мегирифтем. Сиёсати дарҳои боз ба маънои сиёсате, ки ҳам боз ба маънои иқтисодӣ, тиҷорӣ ва ҳамчунин сиёсӣ буд. Ин сиёсат сиёсати маъқул ва дорои тавҷеҳ буд. Яъне, сиёсати дуруст буд. Ба хотири он қи қабл аз мо дигар кишварҳои Осиёи Марказӣ оғоз ва думбол мекарданд. Ҳеч кишваре дар сиёсати хориҷии худ дар Осиёи Марказӣ худро фақат пойбанд ба як меҳвари хориҷӣ накарда буд. Мо низ дар ибтидои даҳаи аввали 2000-ум оғоз кардем дар канори Русия ҳамчунин бо бозигарони муҳими арсаи байналмилалӣ ва минтақаӣ тамосҳо хуб барқарор кардем ва натиҷаи он ин шуд, ки дар арсаи байналмилалӣ Тоҷикистон ба унвони як кишвари дорои субот ва кишвари рӯ ба пешрафт шинохта шуд. Ин як воқеъият аст, ки мо аз он наметавонем сарфи назар кунем. Ба иборати дигар, сиёсати дарҳои боз барои давлатдории муосири Тоҷикистон як шарти ҳатмӣ буд, ки давлат ва мақомоти Тоҷикистон ба сурати саҳеҳ ин сиёсатро баргузиданд”.
Озодагон: Шумо ба натиҷаҳои мусбат аз сиёсати дарҳои боз ишора кардед. Вале дар доираи соҳибназарон ин назар ҳам матраҳ аст, ки барои кишваре чун Тоҷикистон инчунин сиёсат он қадар мувофиқ нест. Ба ин маънӣ, ки Тоҷикистон он зарфиятро надорад, ки бо кишварҳое мисли Чину Русия сиёсати дарҳои бозро эълон бикунад...
Қосим БЕКМУҲАММАД: “Ман бо ин назар мувофиқ нестам. Ба хотири ин ки сиёсати дарҳои боз ин маъноро надорад, ки ин дарҳо ба сурате боз бошанд, ки ҳар касе бо нияте манфӣ ё нияти ғайрихайрхоҳона бихоҳад ворид бишавад ва ин ҷо барои худ заминаи мусоиди фаъолиятро дошта бошад. Ончӣ шумо ишора мекунед ин тасаввурро ҳосил мекунад, ки сиёсати дарҳои боз боиси сарозер шудани кишварҳои мухталифи дунё ба Тоҷикистон шудааст. Ин тавр нест. Ҳатто, агар мо сиёсати дарҳои бозро эълом намекардем боз ҳам инҷо ҳузури кишварҳо ва бозигарони муҳими арсаи байналмилалӣ ва минтақаиро медоштем. Имрӯз ҳам тарафҳои аслии хориҷии Тоҷикистон ва ҳам дигар кишварҳои Осиёи Миёна бо ҳам ҳеч тафовуте надоранд. Русия, Амрико, Иттиҳоди Аврупо, Ирон, Туркия, Ҳинд, Покистон ва бархе дигар аз кишварҳо авлавият ва афзалияти сиёсати хориҷии ҳамаи кишварҳои Осиёи Марказӣ мебошанд. Бинбар ин баҳси ҳамвазнӣ дар сиёсати дарҳои боз ба назари ман тарҳи чандон дурусте нест. Зеро кишварҳое, ки тарафи мо дар чорчӯби сиёсати дарҳои боз ҳастанд, аз зарфиятҳои мухталиф бархурдоранд. Яке дорои зарфиятҳои болои сиёсӣ аст, яке аз назари иқтисодӣ ва тиҷорӣ тавони лозимро дорад. Яке дигар аз назари масоили низомӣ ва амниятӣ ҳамкор ва шарики мо мебошад. Кишварҳои дигаре дар заминаҳои тиҷорӣ ва иқтисодӣ дорои зарфиятҳое ҳастанд, ки мо аз онҳо то ҳудуде тавонистем баҳрабардорӣ бикунем. Бинобар ин ман фикр мекунам, ки сиёсати дарҳои боз барои ҳам кишварҳои ҳамсанг ва ҳамвазни мо вуҷуд дошта метавонад ва ҳам барои қудартҳои чи ҷаҳонӣ ва чи минтақаӣ”.
Озодагон: Чун боз ҳам ба ҷанбаи мусбати сиёсати дарҳои боз ишора кардед, мехостам мисол бизанед, ки мо дар доираи сиёсати дарҳои боз мушаххасан ба чӣ чизи мусбате даст пайдо кардем?
Қосим БЕКМУҲАММАД: Бо он ки бархе аз сиёсатмадорон ва коршиносони сиёсии хеле наздик ба доираҳои расмии Кремлин сиёсати дарҳои бози Тоҷикистонро ба маънои фосила гирифтан аз Русия медонистанд, мо тайи ҳудуди якуним даҳаи пайгирии ин сиёсат равобити худамонро бо Русия тавонистем дар сатҳи хуб ва матлуб ҳифз кунем. Равобити мо бо Русия, албатта, яксон нест. Яъне, ҳассосиятҳое, ки Русия дар баробари сиёсати дарҳои бози Тоҷикистон дошт, коҳиш пайдо карданд ва имрӯз дар сатҳи расмӣ аз ин сиёсат нигаронии хосе дар Тоҷикистон надорад. Ҳарчанд дар сатҳи бархе аз намояндагони парлумон, сиёсатмадорон, коршиносони сиёсӣ ва амниятии Русия ҳарфҳое зада мешавад, ки сиёсати ҳукумати Тоҷикистонро таҳти суол қарор медиҳад. Вале, мо дар канори Русия равобити хубу ҳасана бо Амрико, Иттиҳодияи Аврупо, бо Ҷумҳурии Исломии Ирон, Туркия, Ҳинд, Покистон, Афғонистон ва кишварҳои Осиёи Марказӣ барқарор кардем. Ҳифзи тавозун ва таодул дар равобити хориҷии мо нишондиҳандаи натиҷаи мусбати сиёсати дарҳои боз аст. Агар тасаввури мо ин бошад, ки ба маҳзи эъломи сиёсати дарҳои боз мо ба тавсеъаи бисёр зуд ва сареъи иқтисодӣ ва иҷтимоӣ даст пайдо мекунем, ин тасаввур тасаввури дурусте нест. Зеро ҳаргуна рушд ва тавсеъа заминаи дохилӣ мехоҳад. То замоне заминаи дохилӣ фароҳам набошад кумак ё мусоидати хориҷӣ ба натоҷи матлуб даст пайдо намекунад. Бинобар ин дар ин баҳс, ки то куҷо дар рушди сатҳи тавсеаи дохилии Тоҷикстон ин сиёсат ва ҳамкорӣ бо тарафҳои хориҷӣ таъсиргузор будааст, баҳси ҷудогона мебошад”.
ДАР ХЕЛЕ АЗ ЗАМИНАҲО МО ВА РУСҲО БО ЧОЛИШ ВА ТАҲДИДОТИ МУШТАРАК РӮ БА РӮЕМ
Озодагон: Дар Тоҷикистон масъалаи шарики стратегӣ дар доираи коршиносн як мавзӯъи доғ боқӣ мондааст. Шумо бигӯед, ки як шарики стратегӣ бояд чӣ гуна бошад ва таърифи Шумо аз шарики стратегӣ чӣ аст?
Қосим БЕКМУҲАММАД: “Кишварҳое, ки бо ҳам шарики стратегӣ ҳастанд, бояд дорои манофеи муштарак бошанд. Яъне, ин кишварҳо дар робита ба манофеи геополитикӣ ва геоиқтисодӣ бояд бо ҳам таззод надошта бошанд. Кишварҳои шарики стратегӣ бояд дар равобити худ мушкилоти ҷиддӣ надошта бошанд. Масалан, иддаоҳои марзӣ ва сиёсӣ, ки метавонанд ҷанбаи таърихӣ ва фарҳангӣ дошта бошанд. Ҷанбаҳое, ки ба ифтихороти таърихӣ ва тамадуни баргардад, ки ин пешзаминаи ихтилоф ҷомеаҳои ин кишварҳоро метавонад фароҳам кунад. Шарикони стратегӣ метавонанд дар баробари доштани имконот ва фурсатҳои муштарак ҳамчунин дорои таҳдидҳои муштарак бошанд. Дар баробари ин фурсатҳо ва таҳдидҳо ба сурати ҳамоҳанг чи дар арсаҳои миллӣ ва минтақавию байналмилалӣ иқдом кардан аз шохисҳои вуҷуди мушорикти стратегӣ байни кишварҳост”.
Озодагон: Давлат Тоҷикистон мушаххас кардааст, ки Русия шарики стратегии Тоҷикистон аст. Яъне, бо ин таърифе, ки Шумо аз шарики стратегӣ доштед, метавон гуфт байни Тоҷикистон ва Русия ҳеч мушкиле нест, ки мушорикати стратегии ин ду кишварро ба чолиш бикашад?
Қосим БЕКМУҲАММАД: “Русия ба далоили воқеъӣ барои имрӯзи Тоҷикистон шарики стратегӣ ва ҳатто шарики стратегии шумораи аввал ба ҳисоб меравад. Агар мо аз ҷанбаи то ҳудуди таърихӣ назар кунем ва шароити имрӯзи ҳам минтақа ва байналмилалиро мадди назар қарор диҳем, бо Русия дорои манфиатҳои бисёри муштарак мебошем. Ҳатто дар хеле аз заминаҳо мо ва русҳо бо чолишҳо ва таҳдидоти муштарак рӯ ба рӯ ҳастем. Ифротгароии мазҳабӣ ва куллан ифротгароӣ дар ҳар қолабе, ки баъд аз фурӯпошии Шӯравӣ чи дар либоси ҷомеаи маданӣ ва демократӣ буруз карда, чи дар либоси гуруҳҳои ифротгарои мазҳабӣ ва террористӣ ҳам барои мо ва ҳам барои Русия муштараканд. Русия аз назари тамаддунӣ ва таърихӣ ба унвони тамаддуни масеҳии провослав ва таҷрибаи зиндагии беш аз як қарн ва ҳудуди ду қарн бо бархе аз ақвоми Осиёи Марказӣ нишон медиҳад, дар қиёс бо хеле аз тамаддунҳои дигар таҳдидҳои камтаре барои кишварҳои Осиёи Марказӣ ва аз ҷумла Тоҷикистон дорад. Бинобар ин бо таваҷҷуҳ ба маҷмӯъае аз омилҳои таърихӣ ва тамаддунӣ Русия барои мо то ҳудуди зиёдӣ муттаҳид аст. Аз назари шароит ва воқеъиятҳои имрӯзӣ Русия кишварест, ки беш аз 1 миллион нафар муҳоҷири кории Тоҷикистонро пазируфтааст. Ин кишвар бо ин иқдоми худ барои ҳифзи суботи иқтисодӣ ва иҷтимоии Тоҷикистон кумакҳои бисёр бузугеро анҷом додааст. Русия аз назари масоили таъмини амнияти Тоҷикистон ва ҳимоят аз артиши Тоҷикистон яке аз муҳимтарин кишварҳо барои Душанбе ба шумор меравад”.
МО БЕШ АЗ ҲАР КИШВАРИ ДИГАР ДАР ФАЗОИ ШӮРАВИИ СОБИҚ БАРОИ РУСИЯ ИМТИЁЗ ДОДЕМ
Озодагон: Шумо ба шабоҳати мушорикати таърихӣ ва тамаддунии Русия бо Тоҷикистон ишора кардед. Биёед ба воқеъиятҳои имрӯзи ин мушорикат нигоҳ кунем ва мисол бизанем. Фарзан, муносибате, ки бо муҳоҷирини тоҷик сурат мегирад бо муносибат бо муҳоҷирони кишварҳои дигар мушахасан бо Қирғизистон фарқ дорад. Илова бар ин Русия дар Тоҷикистон пойгоҳи низомӣ дорад, ки гуфта мешавад ҳеч пуле барои ҳузураш пардохт намекунад. Ба ин тартиб, метавон гуфтан, ки Русия дар мушорикати роҳбурдӣ бо Тоҷикистон бештар ба дунболи манофеи худ ҳаст, на Тоҷикистон?
Қосим БЕКУМУҲАММАД: “Ба сурати табиӣ Русия дар Осиёи Марказӣ ба дунболи ҳифзи манофеи геополитикии худ мебошад ва намехоҳад, ки ҳеч як аз ин кишварҳо аз зери чатри амниятӣ ва сиёсии Русия хориҷ бишавад. Иттиҳодияҳо ва созмонҳое, ки Русия барои ҳамгироӣ эҷод мекунад бо ин ҳадаф дунбол мешаванд. Нуктае, ки шумо дар робита ба шеваи муносибат дар баробари муҳоҷирон Тоҷикистон дар Русия ва гоҳе истиёз додан ба муҳоҷирини кишварҳои дигари минтақа, ки шояд нисфи шароити моро барои Русия фароҳам накардаанд дар ҳақиқат вуҷуд дорад ва далоили худашро дорад. Дар кулл баъд аз фурӯпошии Шӯравӣ фосила миёни ҷумҳуриҳои собиқи он кишвар бо Русия рӯ ба афзоиш аст. Имрӯз фосилаи миёни Русия бо кишварҳои ҳамсояи худаш бисёр бузург шудааст. Русия бо кишварҳои Қафқоз, ва Гурҷистон комилан мушкил дорад. Бо Озарбойҷон ҳам сиёсатҳои каҷдорумарез дунбол мешавад. Арманистон ба далели шароите, ки дорад бо Русия шароити наздик дорад, вале гаҳ гоҳе ҳатто дар сатҳи сиёсӣ баёнияҳое пахш мешаванд, ки нишон медиҳанд, арманҳо ҳам аз Русия нигарониҳое доранд ва аз сиёсатҳояш розӣ нестанд. Дар Осиёи Марказӣ ҳам мо шоҳид ҳастем, ки Узбакистон як сиёсати мустақил ва то ҳудуди зиёде новобаста ба Маскавро дунбол мекунад. Туркманистон ҳам шароити мушобеҳро дорад. Қазоқистон бо вуҷуди ин ки як қисмати зиёди ҷамъияти ин кишвар рустабор ва русзабонанд, боз ҳам аз сиёсатҳои дарҳои боз пайравӣ мекунад. Бо ҳама кишварҳои муҳими дунё равобити наздик барқарор кардааст.
Мо беш аз ҳар кишвари дигар дар фазои Шӯравии собиқ барои Русия имтиёз додем. Мо танҳо кишваре будем, ки марзҳои худро дар ихтиёри русҳо қарор дода будем ва Русия бузургтарин пойгоҳи низомии худро дар кишвари мо дорад. Баҳсе ки шумо ишора кардед, мутаассифона, русҳо аз ноҳияи Тоҷикистон бархурдҳои мувоҷеҳ нашудаанд. Манзури ман фақат дар сатҳи раҳбарии сиёсии кишвар нест. Дигар ниҳодҳои вобаста ба ҳукумат, дар сатҳи ниҳодҳои ҷомеаи маданӣ ва дар сатҳи расонаҳои Тоҷикистон мо шароитеро фароҳам накардем, ки вақте дар як кишвари хориҷӣ, ҳатто дар кишвари шарики стратегӣ манфиатҳои мо мавриди чолиш қарор мегирад, мо аз абзорҳое, ки дар дохил фароҳам кардем, истифода ба амал биёварем то тарафҳои марбутаи худро таҳти фишор қарор бидиҳем ва ба Маскав ин пайёмро бидиҳем, ки фикр накунанд тасмим фақат дасти як марказ аст. Дар кишвари мо ниҳодҳо ва сохторҳои дигаре вуҷуд доранд, ки инҳо низ дар барбари манфиатҳои миллӣ масъулият доранд. Инҳо дорои ҳарф ва нуқтаи назари худ ҳастанд ва мо бояд дар тасмимгириҳои сиёсати хориҷии худ манфиатҳои ин гуруҳҳоро мадди назар қарор бидиҳем.
Бубинед, имрӯз воқеъияти амр ин аст, ки мо дар сатҳи расмӣ хеле камтар вокунише дар баробари тасмимот ё баёнияҳои мақомоти Русия дорем. Вақте Жириновский суханони тавҳиномез, суханоне, ки дар шаъни як сиёсатмадор ва муовини раиси парлумони Русия намеарзанд, мезанад, Маскав мегӯяд, ин намоянадаи расмӣ нест. Баёнияи расмиро фақат Вазорати хориҷа ва раиси ҷумҳур метавонад матраҳ кунад. Вале, шумо тасаввур кунед, ки муоввини аввал ё муовини раиси парлумони Тоҷикистон як мавзеъгирии зиддирусӣ анҷом бидиҳад ва ҳарфҳое бизанад, ки дар шаъни мардуми рус набошад, ҳатман мо вокунишҳоеро шоҳид хоҳем буд. Бинобар ин яке аз заминаҳое, ки мешавад ин шароитро каме рӯ ба тағйир ниҳод фақат фароҳам кардани имконот дар дохили Тоҷикистон барои имтиёзгирӣ дар чунин шароите мебошад. Аз ноҳияи Русия мо аз надоштани ин шароит дар дохили кишвари худамон ҳамеша зиён дидаем”.