01 ноя 2014 10:11Тоҷикистон / Дин ва зиндагӣ / Тема дня

Хутба: “Дуоҳо барои афзоиши ҳаромкориҳо мустаҷоб намешаванд”

Беҳруз Сатторов, имомхатиби Масҷиди марказии шаҳри Душанбе аз сокинони кишвар даъват кард, аз мавқею мансабҳои худ сӯистифода накунанду фарзандони худро бо моли ҳалол тарбия кунанд.

Ӯ рӯзи 30 октябр дар хутбаи намози ҷумъа гуфт, “мову Шуморо зарур аст, ки тақвою худотарсиро пеша кунем ва аз мақому мансаб ва кори худ сӯистифода накунем.”

Имом-хатиби тоҷик ҳушдор дод, ки луқмаи ҳаром бисёр таъсири манфӣ дорад: “Вақте инсон онро фурӯ мебарад, он ба хун мубаддал шуда, хун ба гушт ва гушт узви инсон мешавад. Вақте узви инсон ҳаром, ки шуд, ҳамеша ба атрофиёнаш таъсири манфӣ мерасонад.”

Ӯ аз ҳаёти Амир Дӯстмуҳаммадхон, яке аз шоҳони вақти Афғонистон қисса карда, афзуд, “вақте ба кишвари ӯ душман ворид мешавад, дар баробараш писари худро равон мекунад ва дере нагузашта хабар мерасад, ки фарзанди ӯ аз сӯи душман мағлуб гардид. Амир бовар мекунад, аммо ҳамсараш мегӯяд, на ин дурӯғ аст. Ҳар чанд се бор ин хабарро ашхоси гуногун мерасонанд, аммо ҳамсари шоҳ боз ҳам мегӯяд, на писари ман ҳаргиз аз душман мағлуб намешавад. Бо гузашти вақт боз хабаре меояд, ки писари ӯ неву душман мағлуб шудааст. Вақте аз зани амир пурсида мешавад, ки дурӯғ будани хабари аввалро аз куҷо пай бурд, дар ҷавоб мешунаванд: “Аз замоне, ки ин фарзанд дар батни ман арзи ҳастӣ карда буд, луқмаи ҳаромеро ба даҳон нагирифтааму баъд аз таваллудаш ҳам тарбияи ӯро ба ҷуз худ ба касе бовар накардаам.”

Беҳрӯз Сатторов дар идома ибрози таассуф кард, ки ҳоло мусулмонон аз мустаҷоб нашудани дуои худ дар ҳайратанду мегӯянд, чаро Худованд дуои онҳоро намепазирад, аммо боре андеша намекунанд, ки чи гуна дуо қабул шавад, вақте хуроку пӯшок нӯшокиҳо шубҳаноканд. Ӯ яке аз иллатҳои мустаҷоб нашудани дуоҳои бисёре аз мусалмонҳоро зиёд шудани корҳои ҳаром арзёбӣ намуд.

Мӯҳр

Хабарҳои монанд:

Бачаароба

Бале домуло фасод баавче ру задаасту ба монанди як марази бедармон афзудаву пахн шудааст ки хеч дармон надорад дар ягон корхонаи давлати пулис прокуратура корат буд намешавад ба чабрдида монанди чинояткор муомила мекунанд коратро хал намекунанд намедони ба кучо мурочиат намои сарамро ба кучо занам пешониамро капида шиштаам сабр мекунам худованд сабро дуст медорад шояд рузе худованд ягон адолатхоху одилро ба мо ато фармояд омин дарди дили бандаи озордида озодагон як маротиба чопаш бикун захри дилам холи шавад агар кадоме ба еътирозам норохат шудаасту бовар намекунаду метавонад кумакам кунад метавонам мурочиат намоям

Ҷавоб диҳед Иқтибос Шикоят

Эзоҳ илова кунед