Дар пайи зиёд шудани шикояти сокинони шаҳри Душанбе аз сари вақт тоза нашудани партовгоҳҳо дар пойтахт, яке аз корбарони “Озодагон” низ бо ирсоли нома ба унвони хабаргузорӣ, аз мақомот хостааст, ба мушкили онҳо расидагӣ кунанд.
“Мушкиле, ки банда дар ин номаи худ меорам, яке аз масоили мубрами рӯз ва муҳим барои ҳар як сокини шаҳри Душанбест. Дар баробари ин ки он ҳар рӯз миёни мардум ба баҳс кашида мешаваду дар шабакаҳои иҷтимоӣ ҳам баррасӣ мегардад, аммо бисёр кам ё ин ки умуман дар шабакаҳои марказӣ (Шабакаҳои телевизиони давлатӣ) ва дар қисми зиёди ВАО матраҳ намегардад. Сухан дар бораи партов ё партовгоҳҳо меравад.
Аксари мардум мегӯянд, роҳбарияти мо дар бораи арзишҳои аврупоӣ сухан мекунанд. Бале, кӯшиш мекунем, мисли Аврупо бошем, боз худро аз онҳо баъзан пешрафта мешуморем, аммо вақте ки гап дар бораи тозагию назофат меравад, бетарафӣ изҳор намуда сар меҷунбонем.
Дар куҷое набошам, ҳамеша мефахрам, ки тоҷикистониям ва аз Душанбе мебошам. Яке аз дӯстони ман -- Зафар Абдуллоев дар Фейсбук таҳти шиори “Пойтахтамон 90-сола шуд, табрик!” як акс гузошт. Дар ҳамон акс ҳам гап дар бораи партовҳо буд. Албатта, на ба ӯ ва на ба дигар сокинон партовҳои сари кӯчаҳо писанданд, ки зебоии шаҳрамонро коста кардаанд.
Бархеҳо мегӯянд, сабаби зиёд шудани партовҳо гӯиё афзоиши шумораи аҳолии пойтахт ва биноҳои он аст. Аммо агар ба омори дигар шаҳрҳои сераҳолӣ нигарем, 10 баробар зиёд аз Душанбе аҳолӣ доранд, ки мисоли равшанро метавон бо як пахши тугма аз интернет пайдо кард. Бархеи дигар бар инанд, ки қисми зиёди сокинони пойтахт аз деҳа омадаанду тарзи дурусти шаҳрдориро намедонанд, дар сурате ки ҳар яки мо аз кадом қишлоқе омадаем, яке аз дигаре пеш. Аммо вақте ки мо ба ягон шаҳр меравем, чи хеле ки мардуми таҳҷоӣ рафтор мекунанд, ҳамон хел рафтор мекунем. Бар зидди мо мақоле мегуянд, “тозагӣ онҷо нест, ки тоза мекунанд, тозагӣ он ҷост, ки партов намепартоянд”, аммо ин аз фаъолияти инсон вобаста аст, хоҳем нахоҳем партовҳо пайдо мешавад. Одамон мегӯянд, то худи одам ба ягон воқеа гирифтор нашавад, аз ҳамон воқеа бехабар аст ва ман ба ин воқеа рӯбарӯ шудаам. Баъди чанд соли хонадоршавӣ ба ҳавлие кӯч бастаму пас аз як муддат дар рӯбарӯи хонаи мо партовгоҳ сохтанд. Коргарони ҳукумат ваъда доданд, ки баъди чанд рӯз барои партовҳо қуттиҳои махсус меоранду ду рӯз баъд тоза мекунанд. Беҳуда бовар кардам.
Намехоҳам дар бораи партовҳо нависам, лекин маҷбурам ин корро кунам. Коргароне, ки дар он партовҳо кор мекунанд, шаробхоранд, ҳафтаҳо сипарӣ мешаваду партовҳо дар қуттиҳо боқиянд. Ҳоло як ҳафта мешавад, ман шоҳиди як ҳолати бесарусомонӣ дар назди хонаи худ ҳастам, ки ҳатто фикр намекунам, фардо ин мушкил бартараф шавад. Чун чанд сол аст, инҷо зиндагӣ дораму аз таҷрибаи фаъолияти масъулини соҳа бохабар ҳастам. Ман бовар дорам, ҳар як сокини пойтахт барои хизмати коргарони мазкур миқдори муайяне маблағ месупоранд. Чаҳор рӯз аст, аз хона ба мошин баромада наметавонам, партовҳо соат то соат пур шуда, роҳи баромад аз хонаро бастааст. Пагоҳ ё пасфардо то дари хонаи ман пур мешавад.
Дар ҳоле ки, фикр мекунам, имрӯзҳо намояндагони баландпояи аксар кишварҳои ба мо дӯст, аз ҷумла вазирони умури хориҷии онҳо ба Душанбе барои гузаронидани чорабинии ШОС омадаанд, агар ин аҳволро бинанд, дар бораи шаҳри мо, ватану ҳукумати мо чӣ фикр мекарда бошанду барои вазъ ва фаъолияти онҳо чӣ баҳое медиҳанд?!
Албатта, бо ин мушкиле, ки ман рӯбарӯам, ба фикрам, сокинони дигари манотиқи шаҳри Душанбе низ онро доранд. Чун дар яке аз мақолаҳо хонда будам, ки дар баъзе навоҳии шаҳр дар 2 моҳ 1 бор партовҳоро тоза мекунанд. Аз мо қариб, ки 12 рӯз меистанд, ки ҳатто гуфтан мумкин аст, бори дигар дар рекорди ҷаҳонӣ дохил мешавад. Дар ҳоле ки бо қарори шаҳрдории Душанбе бояд ҳар рӯз партовҳо аз пеши хонаҳо ва иморатҳои истиқоматӣ берун бароварда шаванд.
Ман худамро доно намегирам ва маслиҳат ҳам намедиҳам, инчунин мутахассиси соҳаи мазкур низ нестам, аммо ҳамчун як сокини пойтахт умед дорам, дар оянда ҳама хуб мешаваду фарзандони мо дар Душанбеи тозаю озода дур аз фазои ғализу пур аз бӯйи партовгоҳ зиндагӣ мекунанд.
Алишер ХУШВАҚТОВ”