Моликияти хусусӣ дар Тоҷикистон ҳимоя мешавад?
Дар пайи баҳсҳои додгоҳӣ оид ба моликияти бархе аз соҳибкорони тоҷик “Озодагон” бо ин суол, ки “Оё моликияти хусусӣ дар Тоҷикистон ҳимоят мешавад?” ба чанд нафар аз коршиносон муроҷиат кард.
Абдулқаюм Юсуфов, ҳуқуқшинос:
Таври маълум ва ба навиштаи расонаҳои хабарӣ тайи чанд моҳи ахир моликияти Зайд Саидов, соҳибкори муваффақи тоҷик, ки алъон дар зиндон аст, идома дорад. Ҳамчунин, додгоҳи шаҳри Турсунзода ба баррасии қазияи бозори марбут ба хонаводаи Муҳиддин Кабирӣ, райиси ҲНИТ шурӯъ кардааст. Албатта, Сарқонуни кишвар кафолати ҳуқуқи фаъолияти соҳибкорӣ ва ҳимояи моликиятро медиҳад. Аммо ба далели ин ки аз моликият ин гуна шахсонро маҳрум мекунанд, аз нигоҳи ҳуқуқӣ хеле хандаовар аст. Зеро, қонун муаяйн кардааст, ки мӯҳлати даъво барои сармоя ва моликият чӣ қадар аст. Аммо мо мебинем, он моликияте, ки имрӯз ҳокимияти додгоҳӣ мехоҳад, мусодира кунад ё кардааст, он бештар аз 10 сол мебошад, ки фаъолият дорад. Яъне ҳама гуна даъво барои ин моликият ғайримантиқӣ ва ғайриҳуқуқӣ аст.
Бояд зикр кард, ки мусодираи моликияти соҳибкорон имиҷиТоҷикистонро дар арсаи байналмиллалӣ поён мебарад ва ба дубора ба даст овардани он ба назари ман хеле мушкил аст.
Маҳмадшариф Нозимов, вакили МН:
Ман ҳамчун шаҳрванди Тоҷикистон метавонам бигӯям, ки Сарқонуни мо кафолати ҳимояи сармоя ва соҳибкориро додааст. Дар сурати нақзи қавонин дар мавриди моликият ва кафолати он, шаҳрвандон метавонанд, ба додгоҳ муроҷиат намоянд. Ҳеч шахсе ҳаққи баҳогузорӣ кардан аз натиҷаи додгоҳро надорад. Ман кафили он шуда наметавонам, ки додгоҳҳои мо комилан ҳукми одилона ва воқеъӣ мебароранд. Дар мавриди ҳифзи ҳуқуқи моликият шахси норизо аз ҳукми додгоҳ метавонад ба додгоҳи дигар шикоят бубарад. Ҳукми додгоҳро танҳо додгоҳ метавонад, бекор кунад. Мо шубҳа набояд кунем. Агар ҳар номутахассисе дар ин маврид назари худро гӯяд, дар ҷомеа бесарусомонӣ мешавад.
Константин Бондаренко, роҳбари маркази “Бозори озод”:
Расман ҳуқуқи ҳифзи моликиятро дар Тоҷикистон касе дода наметавонад. Ба хусус вақте ҳокимияти додгоҳӣ аз ҳокимияти иҷроия вобаста аст. Аснои ин мушкилӣ танҳо бояд ба додгоҳ шикоят бурд. Воқеъияти кишварро дидаву дониста сухане аз мавҷудияти ҳуқуқи соҳибмулк гуфтан, андешаи содалавҳона хоҳад буд. Шохисҳои аслие ҳастанд, ки тибқи он кафолати сармоя муаяйн карда мешавад. Барои мисол, дар бисёреаз кишварҳо чунин нест, ки бо боз шудани парвандаи ҷиноӣ моликияти шаҳрвандро комилан мусодира намоянд. Аммо дар қонугузорӣ ва дар низоми додгоҳии мо ин як падидаи маъмулӣ шудааст. Чунки агар парвандаи додгоҳӣ дар нисбати ду соҳибкор ва шаҳрвандӣ одӣ бошад, мо метавонем дар мавриди ҳукми одилонаи додгоҳ ҳадс бизанем. Вале агар парвандаи додгоҳӣ миёни соҳибкор ва нафари наздик ба ҳукумат бошад, 90 дарсад кафолат аст, ки додгоҳ бо чӣ натиҷа анҷом меёбад. Дар маҷмӯъ, бо нақзи қонуни ҳуқуқ ба моликият мақомот барои сармоягузорони хориҷӣ аз номусоид будани фазо дар Тоҷикистон ҳушдор медиҳанд.
Агар Шумо низ хонандаи азиз назар ё гуфтание дар ин бора доред, метавонед, ироа кунед.
Мӯҳр
ТАҚВИМ
« Декабр 2024 » |
---|
Душ | Сеш | Чор | Пан | Ҷум | Шан | Якш |
---|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |