30 июл 2013 11:15Тоҷикистон / Дин ва зиндагӣ / Дидгоҳи хос

“Паёмбар билети ҳизбӣ надошт...” Далели зидди ҲНИТ?

Каюмарси АТО

Дар мо ба ҷои салла ҳамеша калла меоранд. Намедонам, аз рӯи самимият ва ё аз рӯи тамаллуқу тарс.

Вагарна, то ин дам ҳама вуҷуду ҳузури Ҳизби Наҳзати Исломиро таҳаммул мекарду онро як бурди ҳукумат медонист, ки барои фаъолияти як ҳизби динии сиёсӣ иҷоза додааст. Аммо ҳоло ҳамагӣ алайҳи он камар бастаанд ва бо як овоз мегӯянд, аз ин ҳизб безоранду Ислом ҳам ҳаргиз ба ҳизб ниёз надошт ва надорад.

То ҳоло даҳҳо сӯҳбату хабар ва барномаҳое бо номи “Тафсир”-у “Афкор” дар шабакаи аввали Телевизиони Тоҷикистон ба ин мазмун пахш шудааст. Агар Ислом ба ҳизб ниёз надошт, чаро дар вақташ нагуфтед? Чаро дар вақташ баҳс накардед? Чаро то ин дам ягон бор Шӯрои уламо ин масъаларо ба баррасӣ нагирифт? Магар ҳама мунтазири “боло” нишаста будед?

Дар ҳоле ки моддаи 28-и Қонуни асосии Тоҷикистон фаъолияти ҳизби характери динидошта дар кишварро иҷозат додааст ва ҳамаи мо ба ин қонун арҷ мегузорем. Дар ҳоле ки фаъолияти ҳизби харктери динидошта натиҷаи созиши тарафҳои сулҳ аст ва мо ин сулҳро яке аз бурдҳои худ медонем. Пас, кӣ ҳақ додааст, ки телевизиони Тоҷикистон ва як гуруҳ аз мардум зидди Қонуни асосӣ ва зидди созиши тарафҳои сулҳ ҳарф бизананд?

То ҳоло ришдоронро дар телевизионҳои Тоҷикистон дидан ғайримумкин буд. Бо микроскоп мекофтиву намеёфтӣ. Аммо ҳоло ба баъзе ришдорон минбар додаанд, ки ба ҳама чиз қасам бихӯранду бигӯянд, мо зидди ҳизби динии сиёсием. Бигузор, зидди наҳзат бошед, вале то ҳол дар куҷо будед, ки мо садои Шуморо намешунидем?

Чанде аз барномаҳоро дидаму чанде аз гуфтугӯҳоро шунидам. Фикр кардам, шояд як навъ ҳамнавоии мардум ба мулоқоти президент бо рӯҳониён бошад. Вале, билохира, маълум шуд, ки ин барномаи хос дар остонаи интихоботи раёсати ҷумҳур аст. Вагарна кӣ ба як ҷавоне, ки шояд бӯе аз дину сиёсат набурда бошад, ҳақ медиҳад, то онҳоеро маҳкум бикунад, ки ҳанӯз дар Шӯравии пешин ҷони худро дар хатар гузошта, ин ҳизбро таъсис додаанд. Ё як нафари дигар мегӯяд, чанд вақт боз узви ҲНИТ будаасту нав аз он хабардор шудааст. Дақиқан баъд аз гуфтугузорҳо дар бораи ҳизби динии сиёсӣ. Чӣ магар то ин вақт аз Шумо ҳаққи узвият напурсида буданд? Чаро аз ҳаққи худ дифоъ накардед ва ба мақомот хабар надодед? Ё аз наҳзатиҳо тарсидед?

Ё як нафари дигар аз Муъминобод баромада мегӯяд, паёмбар дар вақташ билети ҳизбӣ надошт, мо чаро бояд дошта бошем. Охир, паёмбар билети ҳизби халқӣ-демократӣ, билети коммунистиро ҳам надошт. Дар замони паёмбар мазҳаб ҳам вуҷуд надошт. Ҳамон мазҳабе, ки аз Абӯҳанифа мерос мондаву имрӯз шиораш кардаем. Ҳадди ақалл далелҳое пеш биоред, ки рад карда нашавад ва баръакс, мардум аҳсан бигӯянд.

Ман аслан узви ҲНИТ набудаму нестам. Ва намегӯям, ки набояд бо ин ҳизб баҳс накарду он ҳақ аст. Не, ҲНИТ як ҳизби динии сиёсист. Бале, бо он баҳс кард, вале ба тарафи дигар ҳам ҳақ дод, то нуқтаи назарашро бигӯяд. Ҳақиқат дар натиҷаи баҳс ба вуҷуд меояд. Ҳоло баҳс намекунанд, балки ҳукм мекунанд. Ҳар кас ба хостаи худаш ва ба таври худаш. Муҳим ин ки алайҳи ҲНИТ бошад.

Агар ҳадаф баҳси ҳизби динии сиёсист, пас, ин кори як тӯда муллову афғону эронӣ ва телевизиони давлатии Тоҷикистон нест. Ин кори Вазорати адлияи Тоҷикистон, масъули сабти аҳзобу созмонҳо, ва қонун аст. Вақте мегӯед, Ислом бо сиёсат кор надорад, муллоҳоро ба сиёсат накашед ва аз ҳарфи онҳо барои худ сипар насозед. Ҳарчанд барои аксарият рӯшан аст, ки он муллоҳо дигар ҳамаашон муҳтоҷи униформу маош нишастаанд. Онҳо хуб медонанд, ки посухи муносиби ин ҳама “ғамхориҳо”-ро бояд дод. Ё ман хато мегӯям?

Мӯҳр

Хабарҳои монанд: