Рӯзи моликияти зеҳнӣ ин рӯзи эҷодкорон ихтироъкорон ва шахсоне аст, ки бо эҷоду наъвоварӣ сару кор мегиранд. Ҳар як кишварро яке аз манбаъҳои муҳими рушди ҳаёти иҷтимоӣ иқтисодӣ ва фарҳангияш ин рушди захираҳои моликияти зеҳниаш мебошад.
Ба гуфтаи Нӯъмон Муқумов, Тоҷикистон аз соли 1991 узви созмони байлалмилалии моликияти зеҳнӣ мебошад. Давлати мо яке аз кишварҳое аст, ки захираи ғании инсонии зеҳнӣ дорад ва он бояд дуруст ва ҳамаҷониба истифода карда шавад. Асарҳои мо бояд бо забонҳои дигар тарҷумаю ихтироотамон дар кишвари худ ва берун аз он истифода карда харидори худро пайдо намояд.