Аз ту пайдо фарри мо, фарҳанги мо, ойини мо,
Аз ту пайдо рояти доноиву донишварӣ.
Кобулу Теҳрону Табрезу Бухорову Хуҷанд
Ҷумла мулки туст то Балху Самарқанду Ҳарӣ.
Ҷовидон зӣ, эй забони донишу фарзонагӣ,
То ба гетӣ нур бахшад офтоби ховарӣ.
Порсиро пос медорем, зеро гуфтаанд:
Қадри зар заргар шиносад, қадри гавҳар гавҳарӣ.
Ҳаддоди Одил (Эрон)