баргард
чоп кардан
(АКС) Ашкрезии Бозор Собир зимни тамошои “Шабе дур аз Ватан”
Алишер ЗАРИФӢ
Бозор Собир, шоири шинохтаи тоҷик, баъд аз тамошои намоишномаи “Шабе дур аз ватан”, ки аз рӯи ашъори ӯ таҳия шудааст, дар қатори дигар ҳозирин ба ин намоишнома баҳои баланд дод.
“Шабе дур аз ватан” аз ҷониби коргардони театр, Низоми Мелик таҳия шуда, шоми 25-уми июн дар театри ҷавонони ба номи Маҳмудҷон Воҳидов баргузор шуд, ки дар он нақшҳои асосиро Абдумуъмин Шарифӣ ва Моҳпайкар Ёрова бозиданд. Ҳарчанд намоишномаи “Шабе дур аз ватан” борҳо ба саҳна гузошта шуда буд, вале ин бори нахуст аст, ки дар ҳузури Бозор Cобир онро ба саҳна гузоштанд.
Дар ин намоишнома зиндагии як мусофир дар ғарибӣ инъикос гардида, дурии ӯро аз Ватан ва дигар лаҳзаҳои гуногунеро, ки инсон дар муҳоҷират асту ёде аз хешу наздиконаш мекунад, ба саҳна гузошта шудааст. Бозор Собир тааcсуроти худро аз тамошои “Шабе дур аз ватан” хеле хуб арзёбӣ намуда, онро як намоишномаи воқеан касбӣ унвон намуд ва ба нафароне, ки нақшҳоро мебозиданд, офарин гуфт: "Зимни тамошои ин намоишнома ман фикр кардам дар саҳна не, балки дар хонаи худам ҳастам. Бисёр хуб буд ва бисёр як саҳнаи фишурдаи олиҷаноб буд, ки тамошобин актёрро тақрибан нафас ба нафас тамошо мекард ва актёрҳо низ бо тамошобин тақрибан нафас ба нафас рӯ ба рӯ буданд. Бисёр шоирона буд, яъне кару фари зиёд надошт, бисёр оддӣ ва дар миёни дафтару китобу рӯзнома мегузашт. Дар Душанбе, ки будам ҳамин гуна дохили китобу газета зиндагӣ мекардам ва дар Амрико ҳамин гуна як кроватро аз ким кадом корхонае қарз гирифта будам. Офарин бисёр лаҳзаҳои хуберо ёфтааст".
“Шабе дур аз ватан” ин навбат то ҷое таъсирбахш буд, ки зимни намоиши он дар қатори Бозор Собир, аз чашмони дигар тамошобинон низ ашк мерехт.
Чанд тан аз иштирокчиён баъди анҷоми намоишнома дар суҳбат ба «Озодагон» гуфтанд, таасуроташон аз тамошои ин саҳна, ки ин навбат бо ҳузури устод Бозор Собир гузашт, дигар аст. Толиби Луқмон, яке аз иштиркчиёни намоишнма ки борҳо “Шабе дур аз ватан”-ро тамошо кардааст, иброз намуд, ки ҳузури устод Бозор Собир фазои театрро комилан тағйир дод: «Қаблан фикр мекардам, ки намоишнома ба зиндагии воқеии Бозор Собир иртибот надорад, вале вақте худи Бозор Собир изҳори тааҷҷуб кард, ки намоишнома ба зиндагии ӯ пайванди қавӣ дорад, ба назарам хеле аҷиб намуд».
Абдумуъмин Шарифӣ, яке аз ҳунармандоне, ки дар ин намоишнома нақш меофарид, гуфт, воқеан нақши як мусофирро, ки дар ғарибӣ асту ёди Ватану хешу табор ва қабрҳои аҷдодӣ мекунад, бозидан осон набуд: «Мо як соат дар мусофират будем, дур аз Ватан дар ғарибӣ бо ёди Ватан будем, ки ростӣ осон набуд. Ҳоло ҳам рости гап банди дилам меларзаду тоби истодан надорам». Шарифӣ афзуд, ки “Шабе дур аз ватан” ин дафъа ба муносибати ташрифи Бозор Собир ба Тоҷикистон ба саҳна гузошта шудааст.
Баъди намоишнома таклифу пешниҳоде низ аз ҷониби ширкаткунандагон ироа гардид. Ҳусния Ҳафизова, котиби масъули маҷаллаи «Фарҳанг», гуфт, намоишнома хеле таъсирбаш буда, амсоли шеърҳои шоир аст, ки бояд ҷовидона монад. Ҳусния Ҳафизова пешниҳод намуд, ки беҳтар мешавад, агар номи намоишнома «Як шаби шоири ватандур» номгузорӣ мешуд.
Бозор Собир, шоири шинохтаи тоҷик, баъд аз тамошои намоишномаи “Шабе дур аз ватан”, ки аз рӯи ашъори ӯ таҳия шудааст, дар қатори дигар ҳозирин ба ин намоишнома баҳои баланд дод.
“Шабе дур аз ватан” аз ҷониби коргардони театр, Низоми Мелик таҳия шуда, шоми 25-уми июн дар театри ҷавонони ба номи Маҳмудҷон Воҳидов баргузор шуд, ки дар он нақшҳои асосиро Абдумуъмин Шарифӣ ва Моҳпайкар Ёрова бозиданд. Ҳарчанд намоишномаи “Шабе дур аз ватан” борҳо ба саҳна гузошта шуда буд, вале ин бори нахуст аст, ки дар ҳузури Бозор Cобир онро ба саҳна гузоштанд.
Дар ин намоишнома зиндагии як мусофир дар ғарибӣ инъикос гардида, дурии ӯро аз Ватан ва дигар лаҳзаҳои гуногунеро, ки инсон дар муҳоҷират асту ёде аз хешу наздиконаш мекунад, ба саҳна гузошта шудааст. Бозор Собир тааcсуроти худро аз тамошои “Шабе дур аз ватан” хеле хуб арзёбӣ намуда, онро як намоишномаи воқеан касбӣ унвон намуд ва ба нафароне, ки нақшҳоро мебозиданд, офарин гуфт: "Зимни тамошои ин намоишнома ман фикр кардам дар саҳна не, балки дар хонаи худам ҳастам. Бисёр хуб буд ва бисёр як саҳнаи фишурдаи олиҷаноб буд, ки тамошобин актёрро тақрибан нафас ба нафас тамошо мекард ва актёрҳо низ бо тамошобин тақрибан нафас ба нафас рӯ ба рӯ буданд. Бисёр шоирона буд, яъне кару фари зиёд надошт, бисёр оддӣ ва дар миёни дафтару китобу рӯзнома мегузашт. Дар Душанбе, ки будам ҳамин гуна дохили китобу газета зиндагӣ мекардам ва дар Амрико ҳамин гуна як кроватро аз ким кадом корхонае қарз гирифта будам. Офарин бисёр лаҳзаҳои хуберо ёфтааст".
“Шабе дур аз ватан” ин навбат то ҷое таъсирбахш буд, ки зимни намоиши он дар қатори Бозор Собир, аз чашмони дигар тамошобинон низ ашк мерехт.
Чанд тан аз иштирокчиён баъди анҷоми намоишнома дар суҳбат ба «Озодагон» гуфтанд, таасуроташон аз тамошои ин саҳна, ки ин навбат бо ҳузури устод Бозор Собир гузашт, дигар аст. Толиби Луқмон, яке аз иштиркчиёни намоишнма ки борҳо “Шабе дур аз ватан”-ро тамошо кардааст, иброз намуд, ки ҳузури устод Бозор Собир фазои театрро комилан тағйир дод: «Қаблан фикр мекардам, ки намоишнома ба зиндагии воқеии Бозор Собир иртибот надорад, вале вақте худи Бозор Собир изҳори тааҷҷуб кард, ки намоишнома ба зиндагии ӯ пайванди қавӣ дорад, ба назарам хеле аҷиб намуд».
Абдумуъмин Шарифӣ, яке аз ҳунармандоне, ки дар ин намоишнома нақш меофарид, гуфт, воқеан нақши як мусофирро, ки дар ғарибӣ асту ёди Ватану хешу табор ва қабрҳои аҷдодӣ мекунад, бозидан осон набуд: «Мо як соат дар мусофират будем, дур аз Ватан дар ғарибӣ бо ёди Ватан будем, ки ростӣ осон набуд. Ҳоло ҳам рости гап банди дилам меларзаду тоби истодан надорам». Шарифӣ афзуд, ки “Шабе дур аз ватан” ин дафъа ба муносибати ташрифи Бозор Собир ба Тоҷикистон ба саҳна гузошта шудааст.
Баъди намоишнома таклифу пешниҳоде низ аз ҷониби ширкаткунандагон ироа гардид. Ҳусния Ҳафизова, котиби масъули маҷаллаи «Фарҳанг», гуфт, намоишнома хеле таъсирбаш буда, амсоли шеърҳои шоир аст, ки бояд ҷовидона монад. Ҳусния Ҳафизова пешниҳод намуд, ки беҳтар мешавад, агар номи намоишнома «Як шаби шоири ватандур» номгузорӣ мешуд.