Ёрдамчии Президент дар бораи “мулло”-ҳои ноогоҳ, ифротгароӣ ва танбалии олимони тоҷик

Озодагон! барои чи комментарияи маро дчоп намекуни? ман вакт сарф карда онро навиштаам. Ё ягон гапи хато навистагиям? комментарияи каблан навиштаи маро чоп кун, вагар на дигар ягон ахбората хакикат хисоб намекунам!

Бародар Абдучабборр ман Фикр кардам ки дар барои каблукхои занхои ДОИШ-и чаласа ташкил кардед шумо сапоЖник ку Дар донишгохи Омузгори то кафшхои дониш чуён кордор будед на ба илми дониш чуён Ман читавр башумобарин Академикзо ифтихор кунам намедонам

ин Абдужаборро саллара биёр гуи, сад фоиз каллара меорад, хело эхсосоти ва мансабталошу беандеша аст, шиораш гур сузаду дег чущад аст!

Сад сад рост ва сари вакти аст. Хама чавонон рафта мурда хайф шуда истоданд, дар мулкхои бегона. Он чо чанги давлатхои абаркудрат рафта истодаст...Магзои сари чавононро мешуянд ба зомби монанд мешаванд. Пешниходи хуб аст, ман тарафдор хастам. ..

Хама андешахоро тахлил карда ба чунин хулосае омадам,ки дар хакикат патриотхо бисёранд ва ободии Ватанро мехоханд! Аммо сад афсус, ки аз чониби хукумат дастгирие нест. Дастгириро дар бозгашти мухочирини дар азоб, бо маблаги карзи имтиёзнок таъмин намудани сохибкорон, ба по хезонидани агрария мебинем . Лекин барномахо ва маблагхо хасту ба кучо сарф мешаванд номаълум. Ба кариби Чин барои дастгирии сохибкорони точик маблаги муайяне чудо карданд. Кучо мешавад ин маблагхо??

Ey beshuxi man namefahmam charo president hamin rahmonovro dar barash kapida istodaast. Bovar kuned hamin akademikiro ham hayf kardaast. In ki hud hub suhbat karda nametavonad. fakat laganbardori janob hast. Hamin kas bud ki dar vakti vaziri maorif budanash satro dar donishgohho man kard.

ки сухана ба и бесавода додаст...гушм кн...

Озодагон. Аз ту илтимос кунем ки суханои моро яоп кун. Е худи ту агенти давлатии? Барои онки сухани хака яоп накарди! Ниятат нопокаст озодагон! Вз бовари баромади!!!!

Аз ин бар меояд, ки "Академик" Абдучаббор Рахмонов пайрави кадом мазхаб будани чомеаи Точикистонро медонистаст. Вале дар пурра талаффуз намудани ному насаб ва кунияти пешвои ин мазхаб эхтимол очизи кашад. Намедонам чаро огои Рахмонов ин кадар ба арзишхои исломи часпидааст. То чое медонам, замони устоди факултаи филологияи Университети давлатии Точикистон буданаш аз чониби майдоншинхои майдони Озоди дар зери таххонаи Шурои Оли лату куб шуда буд, ки голибан мардуми вилояти Кулоб буданд, ки баъдан устодаш мархум Худойназар Асозода дар чонаш даромада буд. Агар хамин гуна муносибатро нисбати у майдондорхои Шахидон раво медиданд, пас, ин хама кинаву адоват чун оина равшан мебуд.
Фикр мекунам, агар уламои хукуматии Точикистон дар киболи ин падида ба эхсосот дода шаванд. муътакидам, ки ба зуди чанги лафзии шадиде ба вучуд хохад омад.
Барои гурез аз ин мусибат бояд фархангу маданияти динию мазхабии миллатро боло бурд, ки ин кор танхо ба воситаи мавъиза даст намедихад. Зеро дар чахони имруз дар шакл гирифтани миллатхо бештар арзишхои мазхаби низ таъсиргузоранд.
Озоди илтимос чоп куне. Каблан сипосгузорам.

саолм
ман гуфтанияюм ки танҳо мазҳаби шиа ҷаҳонро кифоят мекунад, ва метонад ҳукмат кунад, дагар мазҳабҳо тавоноии ҳукумат карданро надорад. мазҳаби ҳанфи ин қудратро надрад ва аҳкомаш кифоят намекуанд. марҳамат рафта хонеду таҳқиқ кунед. Аммо бе ғараз.

ман гуфтания ки ҳар кас дар кишвар маулияташро худ хуб анҷом бидиҳад на факре пайдо мешавад на ихтилофе. Аксарияти масулону мансабдорон аз тариқи тағабози ва одамдори ба мансаб расидаанд. пас то ин хешутаборбози тамом нашавад на кишваре обод мешавад на ҳатто қишрлоқе.

far hukumat kor mekunad. Bo ittihom az vazifa barkanor shuda,,kursii mushoviriro sohib shud

ту худат барои пешрафти ҷомеа ва миллат чи кор карди, ва инчунии ҳар як масули кишвар ин саволро ҷавоб диҳад.
ки бо дини мардум душмани кард ва ҷавононро бо ин кор маҷбур кард ки ба давлати дуруғи исломии дииш, илом ва давлати исломи гуфта рафатаанд.

Сабаби гаравидани ҷавонон ба сафи исломиёни ифротӣ на танҳо сатҳи пасти саводнокии онҳост. Банда шоҳиди онам, ки мардони дуруст саводнок, дорои маълумоти олӣ, аз ҷумла яке донандаи забони англисӣ низ мафтуни ҷарёни салафия мебошанд. Барои онҳо ин дунё арзише надорад ва ҳастии воқеӣ он дунё аст. Ин афрод зери таблиғу ташвиқи қавии мутахассисони салафӣ қарор доштаанд ва ҳозиранд барои ислом ҷони на танҳо худро, балки аҳли оилаи хешро низ қурбон бикунанд. Орзӯи шаҳид шуданро доранд. Алъон ягона роҳи биҳиштро дар шаҳид шудан дар ҷабҳа (ҷанг) мебинанд. Ҳар гуна вазъияти бади иқтисодӣ баҳонае беш нест. Фактори асосӣ фанатизм аст. Ин фанатизми исломӣ ҳоло дарди сари тамоми дунё шудааст. Ҳамин аст, ки дар бисёре аз кишварҳо тазоҳуроти зиддиисломӣ зиёд шуда истодааст. Европоиё метарсанд, ки ҳамсояи мусулмонаш мусулмони сулҳомез аст ё террористи ашад. Охир размандагони ДИИШ нафрати хешро нисбат ба аҳли ғайриддин ошкор баён карда, бо қатлу таҷовуз ба номусу амволу нобуд кардани ёдгориҳои таърихии пешазисломӣ собит сохта истодаанд. Тоҷикистони мо, ки ҳамчун давлати соҳибистиқлол як тифли хурдро мемонад, дар баробари ин чалишҳои динӣ хеле ноустувор аст. Мардум, ки аз фасодкориҳои иҷтимоӣ ба дод омадаанд, фардо вазифаи хешро дар пур кардани сафи лашкарони муллоҳо хоҳанд дид. Пас аз он на макотиб хоҳад монду на донишгоҳу донишкада ва на ёдгориҳои таърихӣ. Тавре мегӯянд: ИЛОҶИ ВОҚЕА ПЕШ АЗ ВУҚУЪ!